Door: Hans van Meteren

Op 3 maart meldde ik me met nog zo’n 25 anderen goedgemutst en onwetend over wat ons niet lang daarna te wachten zou staan, bij het Gebroeders van Lymborch Huis om deel te gaan nemen aan een zeven avonden durende cursus over onze stadgenoten uit eind 14^e eeuw. “Leer mij de Maelwael Van Lymborchs kennen” heette de cursus en die intentie leek me wel zinvol. Ik was er speciaal in geïnteresseerd vanwege mij bredere belangstelling voor onze stad, maar ook omdat ik mezelf misschien makkelijker over de streep zou kunnen trekken om mee te doen als rondleider in het genoemde Huis.

Mijn kennis over Johan, Paul en Herman en hun oom Johan Maelwael was (en is vooralsnog) nogal beperkt en ik heb het nodig om dingen te horen, liever dan ze te lezen, omdat dat bij mij beter beklijft. De presentaties van André Stufkens en Lieke Kamphuis gingen naadloos in elkaar over. Ze werden bovendien op een mooie, verzorgde manier door een veelheid van dia’s en sheets ondersteund. Zo werden het twee enthousiasmerende en van begin tot eind boeiende, leerzame avonden

Het is dat we al na twee keer moesten stoppen vanwege “Corona” anders had ik nu kunnen zeggen dat ik misschien niet direct een kenner zou zijn geworden maar zeker met veel meer achtergrond en duiding naar het werk van “onze jongens” had kunnen kijken. Met nog meer plezier dus ook. Afgelopen maandag gaf mijn agenda een laatste keer het signaal om me aan de cursus die de volgende dag eigenlijk zou moeten volgen, te herinneren. Ik zie er naar uit hem snel opnieuw voor de vijf nog volgende cursusavonden te kunnen instellen en ik ben er aardig zeker van dat dat voor mijn medecursisten en voor André en Lieke ook zo zal zijn.